Maandag 30 april 2007
Ik zit hier op de camping in Durnal (zie dagboek) en je ontmoet oude vrienden met ... nieuwe caravans en nieuwe auto's... hun nieuwe caravan nog groter en beter uitgerust dan vorig jaar, met alles ingebouwd en... je houdt het niet voor mogelijk, maar ik krijg de indruk dat ze thuis niet hebben wat ze in hun caravan hebben.
Hun auto's... 't zelfde liedje. Nog groter, nog luxueuzer, nog krachtiger, nog meer dan 4wheel traction enz... meer meer en meer... Beter? Dat beweren ze althans.
Belgen, en dan vooral de Vlaamse Belg, Nederlanders en Duitsers bevestigen hun sociale status door met grote, opzichtige en dure luxe wagens te rijden.
Ze wonen in kasten van huizen, liefst nog ergens in een stukje ongeschonden bos of natuur, waar ze dan eerst de helft van de bomen laten weghakken zodat iedereen hun kast van een villa kan zien.
Wij zijn de consumenten van Europa. Wij zijn groot-verbruikers van energie en materialen, model vervuilers en verkwisters van natuurlijke grondstoffen.
Wij zijn de hoogmoed van Europa.
De Fransen daarentegen rijden met kleine, minder opzichtelijke wagentjes, oude versleten karretjes waar geen enkele Vlaamse Belg meer wil mee gezien worden. De Fransen gebruiken hun geld om te leven. Ze drinken elke dag wijn en elk dag is een feestdag. Ze werken om te feesten.
De Vlaamse Belg loopt zo vorstelijk rijk gekleed waardoor hij zich constant bewust is van de waarde van zijn uiterlijk en dus een bijna protocolaire houding aannneemt.
Franse Belgen, de Walen dus, lopen er soms wat slordig bij als ik door mijn Vlaamse bril kijk, maar ze kennen niet het ongemak van een geforceerde houding.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten