Internetten met 100 megabit per seconde

Europa klaar voor ultrasnel breedband
Remco Mourits - 01 oktober 2004 - Bron: ZDNet

In de komende twee jaar moet multi-megabit breedband zijn intrede doen in de meeste Europese landen. Nu al bieden sommige operators zo'n ultrasnelle verbinding aan. Alleen Amerika blijft wat achterlopen.
Rainer Kinnunen is sinds drie jaar de gelukkige bezitter van ultrasnel breedband. De computer van deze Zweedse student heeft inmiddels de televisie vervangen als belangrijkste link met de buitenwereld. Hij kijkt televisie, voert telefoongesprekken, surft op het internet en speelt multiplayer-games; dat alles via zijn internetverbinding. En vaak draait hij meerdere taken tegelijk.
Kinnunen heeft een verbinding van 10 megabit per seconde, die is geleverd door het Zweedse telecommunicatiebedrijf Bredbandsbolaget. Deze verbinding is tot twintig keer zo snel als een conventionele kabelverbinding. Dit betekent bijvoorbeeld dat het downloaden van een film niet enkele uren, maar slechts enkele minuten in beslag neemt.
Voor Kinnunen heeft dit een verandering van lifestyle tot gevolg gehad die misschien niet revolutionair maar toch zeker opmerkelijk is. "Als mijn kind een film wil, dan kan ik deze onmiddellijk downloaden", aldus Kinnunen. "En ik ben al in geen jaren meer naar een platenzaak geweest." Toen hij zijn supersnelle verbinding kreeg, heeft Kinnunen twee computers als server ingericht. De ene server gebruikt hij - meerdere uren per dag - voor het met andere spelers op het internet spelen van de game 'Half-Life: Day of Defeat'. Hij heeft dan nog genoeg bandbreede en serverruimte over om dvd's van zijn appartement naar dat van zijn vriend aan de andere kant van Stockholm te sturen, als deze een film van hem wil zien.
De operator Bredbandsbolaget biedt ook een verbinding die tien keer zo snel is: 100 megabit per seconde. Deze kost 595 Zweedse kronen (zo'n 65 euro) per maand. Dit abonnement is alleen te krijgen in het handjevol wijken waar het telecomnetwerk modern genoeg is om een dergelijke verbinding aan te kunnen. Volgens Bredbandsbolaget hebben al meer dan 1500 huishoudens zich voor de dienst aangemeld.

Niet alleen
Bredbandsbolaget is geen monopolist. Ook telecomgigant TeliaSonera biedt een snelle verbinding, en wel van 8 Mbit per seconde. En Zweden is niet het enige Europese land met multi-megabit breedband. In Italië biedt eBiscom een vergelijkbare service.
Wereldwijd zijn er nog veel meer voorbeelden te geven van dergelijke webdiensten, bijvoorbeeld in Japan en in Zuid-Korea. Maar niet in de Verenigde Staten. Amerikaanse bedrijven als Qwest Communications International beginnen nu pas de grens van 1 megabit per seconde te overschrijden, en dan nog slechts binnen een aantal specialistische marktgebieden.
Analisten hebben er echter alle vertrouwen in dat multi-megabit breedband in de komende twee jaar in de meeste landen werkelijkheid zal worden. Zij wijzen hierbij naar de grote investeringen van telecombedrijven in het upgraden van hun netwerken, onder andere met de toepassing van snellere chipsets en glasvezelkabels.
"De sprong naar hogere snelheden zit eraan te komen", zegt Graham Finnie, analist voor Yankee Group. "Providers zijn sterk gemotiveerd om dit aan te bieden. Nu de prijzen van traditionele breedbandverbindingen dalen, zijn abonnementen die een hogere snelheid bieden noodzakelijk om de winstmarges op peil te houden."

Voorwaarden
Voor de consument betekent dit dat ze bij één provider televisie, films op aanvraag, telefoondiensten en internet kunnen krijgen. Voor nieuwe Internet Service Providers (ISP's) is het aanbieden van ultrasnel internet een manier om zich te onderscheiden van de grote, gevestigde aanbieders. "Wij zien onszelf als een alternatief voor de lokale kabelaanbieders", aldus Peder Ramel, topman bij Bredbandsbolaget. "Dat is onze invalshoek."
Net zoals zijn tragere voorganger heeft multi-megabit breedband zijn beperkingen. Het grootste bezwaar is dat klanten in de buurt - op een afstand van 400 tot 800 meter - van een netwerkkast van de operator moeten wonen. De dienst zal dus in eerste instantie uitsluitend voor stedelingen beschikbaar zijn.
Een tweede beperking is dat de geboden snelheden alleen downstream haalbaar zijn, oftewel bij het downloaden. De upstream-snelheid - die van het verzenden van data - ligt een stuk lager. Niettemin is deze nog altijd een stuk hoger dan de snelheid van conventionele breedband-modems.
Multi-megabit breedband kan uiteindelijk twee keer zo duur uitpakken als een conventionele breedbandverbinding. Maar de prijzen zakken snel, de vraag is groot en grote technische problemen zijn er niet. Aan de drie belangrijkste redenen voor commercieel succes lijkt dus te zijn voldaan.