Wat heb ik vandaag geleerd?
Ik leer elke dag natuurlijk maar de laatste weken is het zo'n beetje windstil geworden in mijn hoofd. Windstil omdat ik geen duidelijk beeld meer heb van de situatie en mezelf. De situatie en de omgeving + de voorwaarden waarin ik leef zijn echter het minste van mijn zorgen. Wel de windstilte in mijn hoofd. Misschien ook wel in mijn hart. Het is moeilijk om uit te leggen...
Theoretisch weet ik bijna perfect wat er met me aan de hand is. Theoretisch heb ik altijd wel een antwoord klaar. Maar de laatste dagen heb ik meer en meer de indruk dat dit wel es een soort laatste gevecht van mijn grote ego zou kunnen zijn. Een ego waar ik absoluut van af moet wil ik onvoorwaardelijk van de mensen kunnen houden.
Mijn ego maakt me wijs dat ik vele dingen bij leer, dat ik vele antwoorden ken, omdat het zichzelf niet gewonnen wil geven. Maar mijn hart brandt van onmacht. Mijn hart doet me voelen dat enkel de Liefde me voor altijd levend zal houden. En mijn ego laat dit nog niet toe.
De strijd gaat verder. Of liever... noem het geen strijd, maar evolutie naar eeuwige perfectie.