Aan alle lieve medemensen: Zalig Kerstfeest. Blij, vol vreugd en stil geluk!
Voor een goede overstap naar 't nieuwe jaar 2004, deze bede Heer:
* Geef ons een oor dat graag luistert naar de vragen van anderen.
* Geef ons een hand dat graag helpt en mooie dingen maakt.
* Geef ons een voet die graag weggaat daarheen waar iemand op mij wacht.
* Geef ons een stem die zachte woorden spreekt en vriendschap uitzingt, die troosten kan en moed inspreekt.
* Geef ons een oog dat ziet waar nood is en zich niet afwendt.
* Geef ons vooral een hart dat warm is van uw liefde en warmte over heeft voor anderen. (Nobodygdp)
En dit mooie verhaal van Rita:
Een aantal jaren geleden ging ik op Vakantie naar het domein MIEL in het zuiden van Frankrijk. Dit is een plaats in een wondermooi natuurgebied waar je voor veertien dagen op vakantie kan gaan met de mogelijkheid om cursussen te volgen over allerlei onderwerpen. Ik was er met de wagen naartoe gereden, wat al een avontuur op zich was: mijn eerste reis alleen! Al snel maak je er vrienden. Zo was er een Nederlands koppel dat met de trein was gekomen. We hadden al snel gemeenschappelijke interesses ontdekt en we konden het goed met elkaar stellen. De vrouw gaf onder andere Reiki maar was meestal in zichzelf gekeerd. Met hem en ook met haar, maar meer met hem had ik ernstige gesprekken. Ik zat toen in een moeilijke fase, ik moest een beslissing nemen over mijn leven. Dat was ook de bedoeling van mijn reis: tot rust komen en een beslissing nemen.
Op een dag was er een begeleid bezoek aan een meer voorzien. Het Nederlandse koppel reed met mij mee. Onderweg draaide Ton (zo noemde de man) zijn venster even open en toen weer dicht: - "Wat deed je nu?", vroeg ik verwonderd.
- "Ik kon het niet laten" zei hij", ik zag een kabouter staan aan de kant van de weg en herkende hem. Het is de kabouter waar je raad aan kunt vragen. Ik heb hem even binnengelaten en ik geef hem aan jou"
Even was ik verwonderd maar ik voelde mij ook blij. Een dergelijk geschenk had ik nog niet gekregen. In stilte ging ik op zijn aanbod in. Ik koesterde dit moment en vroeg de kabouter zijn hulp en wijze raad. Eerlijk, het was een heel intens moment. Ik voelde me opgenomen in een serene rust. Het doet nog goed, nu ik er aan terugdenk. Even later draaide ik het venster even open en dan weer dicht.
- "Wat doe jij nou?", vroeg Ton.
- "Ik heb hem even terug buitengelaten, zo kan hij nog bij anderen zijn die hem ook even nodig hebben"
Ton keek me even verwonderd en ook wel iets bewonderend aan, daar had hij dan niet op gerekend! Het gaf ons een goed gevoel.
Of het nu een kabouter is of een engel, we kunnen hen altijd vragen om even tot bij die mensen te gaan die het momenteel wat moeilijk hebben en hen even datgene te geven wat ze op dit moment nodig hebben. Misschien geloven jullie daar niet in, maar ik wel! Ik zend nu, in gedachten, een engeltje naar elk van jullie die nu een engeltje kunnen en willen gebruiken. Vraag wat nu belangrijk voor je is, en misschien wordt je vraag wel ingewilligd. Lieve kerstgroet, Filosoofje Rita.