Een paar weken geleden ga ik naar de dokter en wijs haar er op dat
mijn benen erg gezwollen zijn. Da's nie erg zegt ze - uw benen wat
omhoog leggen en da gaat wel over...
Ja terara, da bleef maar zo,
en ik dus weer bij haar. Nu was het plots grote paniek. Ik moest nu
gemasseerd worden door een verpleegster want da vocht moest weg. Ze wil
dus een afspraak voor me vast leggen maar die verpleegsters hadden ofwel
te weinig tijd (te veel werk???)of ze hadden te weinig goesting - ze
kon pas komen tegen de volgende week... Van een spoedgeval geklapt!!!
Deze
morgen - we zijn 2 weken later- heb ik zitten wachten tot 11u maar...
niemand gezien of gehoord. En gij nu... Gezondheidszorg noemt da...
vandaag dinsdag 12 aug 10u
krijg telefoontje van de verpleegster (gisteren kon da blijkbaar nie...?)
en ze klapt alsof het mijn schuld is dat ze gisteren toch verloren gereden is,
WANT ze was met de auto gekomen (iets wat ik ten sterkste had afgeraden want zelfs met een goeie gps is het moeilijk) maar ja, wie ben ik...
En nu
moet ik al met ne keer toch zelf naar ginder trekken - morgenvroeg om 8u30 dan nog (of da zal lukken -zo vroeg- is een andere zaak) en daarna...?
't zijn toeren zeiden de boeren, als ge de koe nie kunt melken wordt ze zuur...
Vandaag Vrijdag 15 aug
Een uur geleden werd ik wakker gebeld door de verpleegster van dienst die vroeg of mijn verband opnieuw moest worden aangelegd...
Maar nu ga ik te rap... ff terug dus...
Woensdag is da gelukt - ik was op tijd - de verpleegster kwam samen met mij aan in het centrum en na keuring van de windels begon ze met mijn beide benen mooi in te pakken.
Da moe goe blijven zitten, zei ze er nog bij, alsof ik daar zelf aan zou prutsen... maar ok, ik heb geluisterd en tot nu zit da nog altijd goe.
Gisteren belde ze me nog op en ja hoor, alles zit nog stevig op zijn plaats.
Deze morgen om 8u30 opnieuw opgebeld - nu door de verpleegster van dienst - en ja hoor, alles zit nog goed en ja, alles is ok.
Anders kom ik wel es langs, zei ze nog, waarop ik haar zei dat ze gegarandeerd de weg nie zou vinden (vraag maar aan uw collega) zeker nie als ze met de auto zou komen (die gelooft nog in hare gps) maar verpleegsters zijn taaie madammen en dus luisterde ze niet naar me - goe, komt gij maar af meiske, ik wens je veel chance...
Toen besloot ze toch maar niet te komen, want - ah ja, uw windels zitten nog goe... En zo ben ik weer een dagske op mijn gemak.
Morgen is 't zaterdag en... hoogstwaarschijnlijk is 't centrum dan gesloten. Die windels zullen het dus moeten uithouden tot maandag...???
