Vroeger had ik een hekel aan goedbedoelende maar bemoeizieke nonkels en tanten op trouwfeesten. Elke keer opnieuw was er wel eentje die me, met een niet mis te verstaan schouderklopje, zei: "en nu is het aan jou hé".
Ze zijn daar mee opgehouden toen ik hetzelfde tegen hen zei - op begrafenissen.
